Ο ΙΠΠΟΣ, ΤΟ ΒΟΔΙ, Ο ΣΚΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
(κι ένα δελτίο ειδήσεων)

Όταν ο Δίας έφτιαξε τον άνθρωπο, τα κανόνισε έτσι ώστε ο άνθρωπος να ζει μονάχα λίγα χρόνια. Ο άνθρωπος τα 'φερε από δω, τα 'φερε από κει, χρησιμοποίησε το μυαλό του και προκειμένου να αντιμετωπίσει τον χειμώνα, έφτιαξε ένα σπίτι στο οποίο έμενε μέχρι να περάσει το ψοφόκρυο.

Κάποια μέρα που έκανε ψοφόκρυο και ταυτόχρονα ο Δίας έβρεχε καρεκλοπόδαρα, και καθώς το άλογο είχε αρχίσει να τα παίζει από το κρύο, έτρεξε μέχρι το σπίτι του ανθρώπου και του είπε: "Άνθρωπε, φτιάξε μου κι εμένα ένα σπίτι, ένα σταύλο ή κάτι τέτοιο, για να μπορέσω να ξεχειμωνιάσω". Ο άνθρωπος του απάντησε ότι νο πρόμπλεμ, θα του έφτιαχνε ένα σταύλο, υπό την προϋπόθεση όμως ότι το άλογο θα πρόσφερε στον άνθρωπο ως αντάλλαγμα μερικά χρόνια από τη ζωή του. Το άλογο δέχτηκε ασμένως, κι έτσι ο άνθρωπος απέκτησε μερικά επιπλέον χρόνια ζωής, ενώ από την άλλη το άλογο απέκτησε παχνί.

Το βόδι είδε την όλη φάση, και αφού κι αυτό δεν άντεχε το ψοφόκρυο, κατευθύνθηκε στον άνθρωπο και του ζήτησε κι αυτό μια στέγη μέχρι να περάσει το ψοφόκρυο. Το σκηνικό επαναλήφθηκε, ο άνθρωπος είπε "νο πρόμπλεμ, αρκεί να μου δώσεις μερικά χρόνια από τη ζωή σου", το βόδι έδωσε μερικά χρόνια κι έτσι το βόδι απόχτησε στέγη, ενώ από την άλλη ο άνθρωπος έγινε ακόμα μακροβιότερος.

Ο σκύλος είδε το όλο σκηνικό, έτρεξε κι αυτός στον άνθρωπο και του παραχώρησε μερικά χρόνια από τη ζωή του, με αντάλλαγμα στέγη για να αντιμετωπίσει το ψοφόκρυο.

Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος απέκτησε τη μακροβιότητα που έχει σήμερα. Απόδειξη του μύθου είναι η ίδια η ανθρώπινη ζωή:
Όταν ο άνθρωπος ζει τα χρόνια που του χάρισε ο Δίας, είναι νορμάλ και ανθρώπινος.
Όταν ζει τα χρόνια που πήρε από το άλογο, είναι αλαζών και υπερήφανος.
Όταν ζει τα χρόνια που πήρε από το βόδι, είναι ηγεμονικός και θέλει να επιβάλλεται.
Όταν ζει τα χρόνια που πήρε από το σκύλο, γουστάρει να τσακώνεται και να γαυγίζει.

(Ο μύθος είναι του Αισώπου. Τον θυμήθηκα προ ημερών, καθως έβλεπα ένα δελτίο ειδήσεων στην τηλεόραση).