ΑΥΤΟ ΠΑΛΙ ΠΟΥ ΤΟ ΘΥΜΗΘΗΚΑ?

Βγαίνοντας από το αντιπυρηνικό μου καταφύγιο για να λιαστώ επ' ολίγον, άρχισα να σιγοσφυρίζω τους γνωστούς στίχους του ποιητή:

"Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναδείς,
θα τους γνωρίσεις πάλι,
έναν θα λένε Κωνσταντή
κι άλλον Μιχάλη..."

Τι περίεργο πράγμα που είναι οι συνειρμοί...


"Τι τον φυλάνε τ' άστρα,
τι τον φυλάει ο ήλιος του,
τονε φυλάει το φεγγάρι
αυτόν που 'χει τη χάρη..."

Τσκ, τσκ, τσκ, πως τα λένε οι ποιητάδες μας...
Και κάνει και ζέστη...