Παρασκευή, Νοεμβρίου 07, 2014

Ουφ, πάει κι αυτό το νταβαντούρι με το τζόκερ

Όπου το ενθάδε κείμενο μπλογκ τις τελευταίες βδομάδες γνώρισε μέρες δόξας κι έκανε ρεκόρ θεάσεων από προλετάριους που έψαχναν να γίνουν πολυεκατομμυριούχοι, ξυπνώντας μου την αρχαία μου προσωπική απορία, τη λέγουσα "ρε συ δεν το καταλαβαίνω αυτό, το να τσιμπάνε μόνο όταν έχει πολλαπλά τζακ-ποτ και να θέλουν να γίνουν πολυεκατομμυριούχοι και να μην ενδιαφέρονται να γίνουν εκατονταδοχιλιαδούχοι όταν δεν έχει τζακ-ποτ, τι διάολο, μισθοσυντήρητοι είναι ρε μπαγάσα, για ποιό λόγο απαξιούν να διεκδικήσουν εκατοντάδες χιλιάδες στο τζόκερ (σου λέει, σιγά, τι να μου κάνουν εμένα μερικές ψωροεκατοντάδες χιλιάδες...), τι παραμύθιασμα είναι αυτό που έχουν φάει αναφορικώς προς  τα μιλιόνια οι προλετάριοι..."

Τι να πω δεν ξέρω.

Έχεις και τον Όργουελ στο 1984 να επιμένει πως "αν υπάρχει ελπίδα αυτή βρίσκεται στους προλετάριους. Αν υπήρχε ελπίδα ΕΠΡΕΠΕ να βρίσκεται στους προλετάριους".

("If there is hope", wrote Wilson, "it lies in the proles". If there was hope, it MUST lie in the proles, because only therein those swarming disregraded masses, 85 per cent of the population of Oceania, could the force to destroy the Party ever be generated. The Party could not be overthrown from within. Κλπ κλπ κλπ χρήσιμα και ψυχωφελή).

Πω! ρε μπαγάσα αναγνώστη μου, είπα 1984 και θυμήθηκα τι γινόταν στις αρχές του 1984 όταν ο Κάκτος είχε κυκλοφορήσει στα ελληνικά το 1984 του Όργουελ και κάναμε χάζι που πήγαιναν οι νοικοκυρούλες και το αγόραζαν για λογαριασμό των προλεταρίων συζύγων τους πιστεύοντας πως πρόκειται για ένα είδος Καζαμία... Τρελλλλές πωλήσεις...

Τι να πω δεν ξέρω.  Τώρα που το σκέφτομαι, μου φαίνεται παράξενο ότι φέτος, 30 χρόνια μετά, δεν θυμάμαι να πέτυχα καμιά αναφορά του στυλ "30 χρόνια μετά το 1984".

Περίεργο.

Όπως και να 'χει, αν υπάρχει ελπίδα αυτή βρίσκεται στους προλετάριους.

Και δε μιλάω για την ελπίδα των προλετάριων να κερδίσουν 17 μύρια στο τζόκερ.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Mi-la-re,
mi-la-re-si